Keer terug naar de blog

De kracht van Osteopathie

Ik zou de titel ineens al willen veranderen of aanpassen naar de kracht van therapie. Uiteraard is Osteopathie by far the best you can get ;) het is de kracht die schuilgaat in de werking tussen de therapeut en de ontvangende mens.
Osteopathie heeft een iets andere kijk op het menselijk lichaam, daardoor worden we dikwijls niet begrepen en in de hoek van de alternatieve geneeswijze geduwd. Het is nét die iets andere kijk op blessures, letsels, pijnen, blokkades,... dat de patiënt het inzicht kan geven om zich beter te wapenen en zelf kan werken aan de veerkracht van het lichaam.
De kracht is er voor mij dat de persoon vraagt 'om eens te kijken' wat er scheelt en de osteopaat in dat mandaat naar een herstel gaat zoeken. Patiënten bij een osteopaat worden meegenomen in het herstel en worden bewuster van dat proces. Geen afhankelijkheid maar zelf beschikken, dat is de kracht.

Uit deze krachttoer kunnen soms zeer interessante ontwikkelingen ontstaan, waarbij de behandelende delen van het lichaam een geheugen losmaken waar de therapeut en de patiënt tezamen onderdeel van kunnen worden en het onderliggende patroon tegelijk kunnen aanvoelen.

Kies af en toe eens voor osteopathie en ervaar de iets andere kijk van dichtbij.

www.still-in-motion.be/afspraak 




Een persoonlijke touch

Het zenuwstelsel, het triggert me al jaren ;)
Ik bestudeer het niet zoals een neuroloog dat zou doen, ik vind er mijn weg in maar kan het niet altijd benoemen. Wat ik wel mag doen is elke expressie in alle lagen waar het zenuwstelsel actief is waarnemen, bevragen, bevoelen en trachten een verandering teweeg te brengen. Off the record, het zenuwstelsel is op alle lagen actief, dus geen saaie momenten in het vooruitzicht.
Ik heb het zenuwstelsel altijd gezien als iets structureels mn de hersenen met haar kernen, de hersenstam met haar kernen, het ruggenmerg en haar delen, de perifere zenuwen en het autonome en het willekeurige. Voor elk 'niveau' bestaan er testen om uit te maken of er zich daar een letsel of blokkade bevindt. Door de jaren heen is mijn kijk op het zenuwstelsel erg veranderd, niet meer zo een ding dat erg moeilijk is, waar je al de testen van moet blijven kennen en weer de boeken in moet duiken om het niet te vergeten. De patiënten leerden me dat alles met elkaar is verbonden en dat het zenuwstelsel zich overal laat zien en overal een indruk en uitdruk heeft.
Het is zo groot dat ik dit in mijn leven niet ga kunnen doorgronden maar dat is helemaal ok. De wetenschap dat een goed gesprek met de ouders, die met hun baby op een behandeling komen, waarbij er een 'release' in het mooi Nederlands optreedt, dat dit ook bij het kind gebeurt, is een fijne gedachte. Dat een veilige behandeling in en met vertrouwen, vriendelijkheid, mededogen en nog meer mooie eigenschappen het lichaam in rust brengt en de blokkades duidelijker naar voor brengt een beter resultaat geeft. Dat organen een invloed hebben op uw denken, uw beleven en handelen, dat een deel van het lichaam zich kan uiten als zijnde een 'identiteit' dat met zachtheid moet behandeld worden zoals die pijnlijke schouder dat geen bruuske bewegingen en harde therapie verdraagt en 'zich' volledig kan ontspannen wanneer het zich laat ondersteunen. Dat een bot een vormspanning voor jaren kan vasthouden en daardoor lokale structuren negatief kan beïnvloeden, dat is ook zenuwstelsel. Dat een zenuwstelsel reageert op een therapeut en anders kan reageren op een andere therapeut en toch dezelfde klachten heeft. Het zenuwstelsel bepaalt voor jou wie de beste therapeut is, straf he? Een persoonlijke touch als het ware.
Het zenuwstelsel, eigenlijk zeg ik altijd, 'het is de neurologie die hier opspeelt', tegen mijn patiënten, kan ons heel goed helpen om onszelf te begrijpen. Neem nu de 10de hersenzenuw, de nervus Vagus. Deze zenuw neemt 80% informatie op en geeft daarbij 20% terug aan tuning van de organen, het is letterlijk de zenuw van ons buikgevoel. hoe rustiger we kunnen zijn, leven zonder stress hoe beter onze vagus voor ons wordt. We bepalen zelf hoe we in het leven staan door naar onze neurologie te gaan leven