Het tongriempje is een begrip geworden en niet enkel binnen de osteopathie. Het is een structuur(tje) dat heel wat ellende kan veroorzaken maar zeer dikwijls ten onrechte als dader wordt aangeduid. Het wordt als structuurtje benaderd, in enkele seconden is het klieven gepasseerd en daarbij worden de lip en bucale riempjes ook makkelijk in een enkele beweging losgemaakt. oef, nu kan de tong van de baby vrij bewegen en gedaan met de pijntjes en ongemakken.... Wat als de tongriem en de andere riempjes nu geen structuren op zich zijn maar een deel van de kaak(wand) en mandbodem en de tong de diep in de borstkas haar oorsprong heeft? Wat als dit nu geen wat als is? Tijdens het verblijf in moeders buik en tijdens de bevalling ondergaat het kindje grote drukken op het hoofdje en het lichaam. Daarbij kunnen tijdelijk, of langer, spanningen in het baby's lijfje ontstaan die ook door de ouders kunnen opgemerkt worden zoals voorkeurhoudingen van het hoofdje of overstrekken, een armpje dat meer gebruikt wordt... Kantel eens voor jezelf uw hoofd opzij, draai het hoofd naar achter en slik eens. stel je nu eens voor dat uw slikproces niet vanzelf gebeurt maar afhankelijk is van een reflex. Een reflex zal er stevig staan wanneer het zenuwstelsel vrij is van stress. Stel je nu voor dat je een spanning in de nek hebt met een druk tussen de schouders en je uw hoofd niet goed kunt heffen. Zou de reflex nog dezelfde zijn of misschien eerder wat te fel? Zou het kunnen leiden tot minder goed slikken en lucht binnen pakken of het vacuüm achter in de mond niet kunnen houden? Hé, dat zijn dezelfde dingen die je ziet bij een actief tongriempje....! Wanneer je merkt dat er bij borstvoeding 1 zijde gevoeliger is voor de moeder, of dat het kindje onrustiger wordt en moeilijker kan aanhappen aan 1 borst en makkelijk met hoofdje eronder zakt, kan je stellen dat niet het tongriempje verantwoordelijk is. Want het kan weldegelijk drinken aan de andere kant. In dit geval ligt een mechanische oorzaak in de nek en/of borstkas aan de basis. Bij nader onderzoek is gebleken dat slechts 5-10% van de moeilijke drinkers een actieve tongriem heeft. Jammer genoeg worden er heel wat meer gekliefd. Soms is het zo dat men een actieve tongriem vaststelt en er toch geen problemen zijn om te drinken en later er ook geen problemen zijn bij het spreken. Het is belangrijk voor de ouders van moeilijke drinkers om eerst te laten vaststellen van waar die klachten kunnen komen. Is er een mechanische oorzaak door de zwangerschap en bevalling of is er een actief tongriempje in het spel? Als osteopaat moet ik mee kunnen praten en me daar ook in opleiden. Dankzij @didde_g ben ik helemaal mee met zowel de osteopatische aanpak en de verschillende operatietechnieken. neem contact op indien je hier vragen over hebt.
Jammer genoeg hoor ik dat nog vaak tijdens de anamnese, de vragen die ik stel om een goed beeld te krijgen van de klacht bij de patiënt. Waarom ben je niet naar een osteopaat of andere behandelaar geweest toen je bekkenklachten had tijdens de zwangerschap? 'Oh, de artsen maakten er niets van, het is normaal dat je klachten hebt tijdens de zwangerschap.' Ze kon amper wandelen op het einde en had constante pijn. Dat is niet normaal én het is te verhelpen. Het bekken moet (kunnen) wijken tijdens het groeien van de baby in de baarmoeder. Bij een kleine hapering in de onderrug of in 1 van de SI-gewrichten (gewrichten tussen de bekkenhelften en het heiligbeen) kan er al gewrichts- en spierpijn opkomen of neemt de weerbaarheid af tijdens wandelen of gewone huishoudelijke taken. Bekkenklachten zijn net zeer goed te behandelen en helemaal veilig, omdat er een fysiologische verweking ontstaat, meer nog naar het einde van de zwangerschap, rond het bekken om zoveel mogelijk ruimte te geven aan de baby en de moeder. Met 1 behandeling heb je daarom dikwijls al genoeg bereikt om de klachten weg te laten zakken, volledig of zodoende dat het niet meer hindert. Heb je bekkenklachten, laat het behandelen door een osteopaat, het is perfect normaal om geen klachten te hebben tijdens de zwangerschap.
Deze foto is zo mooi en vertelt ongewild waar wij als osteopaten ook mee aan de slag gaan. Het is een open deur intrappen wanneer ik zeg dat (chronische) stress, klachten met zich meebrengt. We zijn sociale wezens en eenieder heeft haar/zijn eigen behoefte/wens. (vragen zoals op de foto) Stress kan deze behoefte/wens nog meer katalyseren waardoor er ook lichamelijke klachten beginnen te ontstaan en spanningen gevoeld worden. Het gebeurt dikwijls dat er tijdens behandelingen emoties worden getriggerd of dat er duidelijke signalen zijn dat sommige klachten verbonden zijn met een emotie. Je kan weldegelijk helemaal 'nen andere' zijn na een behandeling, wanneer de stress van je lijf valt en je behoefte/wens niet meer zo nadrukkelijk ligt te prikken aan het oppervlak en/of je meer ruimte krijgt en er positief mee om kunt gaan.
Wat al de baby's echt willen weten, is wat we eigenlijk zelf allemaal willen weten.
