Hoe werkt dat, Osteopathie?


Die vraag krijg ik dikwijls en telkens moet ik vaststellen dat ik er geen duidelijk antwoord op heb. Ik kom dan veelal af met een vergelijkend voorbeeld die de vraagsteller misschien zou kunnen begrijpen. Bv Zoals de mens vergelijken met een auto en haar verschillende onderverdelingen. Elk systeem vraagt een andere aanpak en zonder het overzicht te verliezen want er wordt verwacht dat de auto veilig kan rijden op het einde. Je kan veel vergelijken maar sommige zaken, zoals een zachte hand of de intentie die je er in legt als therapeut zijn dan weer moeilijker. Het is moeilijk omdat we een beetje flirten met de hedendaagse grens van wat nog medisch wetenschappelijk te bewijzen valt. Zeker volgens de enge gestandaardiseerde onderzoeksmethodes.

Als osteopaat werd ik opgeleid met de idee dat alles wat we doen een wetenschappelijke onderbouw heeft. Is dat zo? Ja voor wat het de medische vakken betreft zoals Anatomie, fysiologie, pathologie, neurologie, biomechanica, embryologie… dat zijn dezelfde medische wetenschappen. Maar mag ik even deloyaal zijn aan mijn school en stellen dat er heel wat zaken in een behandeling niet wetenschappelijk ondersteund (kunnen) worden omdat we oa werken met begrippen zoals intentie, voorstelling, inleving, aanvoelen, voorzien, intuïtie, buikgevoel… Hoe zet je dat om in een wetenschappelijk onderzoek waarbij er net zoveel mogelijk variabelen uit het onderzoek moeten gehaald worden om een zo clean mogelijk resultaat te verkrijgen? Ik spreek me nog niet uit over de verschillende technieken zoals een ‘harde’ manipulatie, zachte manipulatie, een ‘chick’, ‘thrust’, ‘rebound’, ‘recoil’, side of barier, side of ease, ‘listening’, fasciaal glijden, fluid, laser, 3D technieken, gelaagdheid in systemen, biodynamische technieken op bv botmatrix, geleiachtig mobiliseren, transleren op een afstand… en al deze technieken kan je dan energetisch, emotioneel en fysiek uitvoeren, waardoor er voor elke therapeut een andere uitwerking is op die ene patiënt. Hoe ga je dat in godsnaam wetenschappelijk onderbouwen? We weten ondertussen wel dat bv een manipulatie van een wervel een significant verschil geeft bij de patiënt betreft pijnervaring, doorbloeding van het niveau, beweeglijkheid van de wervel in haar omgeving en nog veel andere zaken. Daar is genoeg wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Al het andere in de osteopathie, los van technieken uit de kiné, is eigenlijk niet erg wetenschappelijk onderbouwd noch ondersteund. Dat komt omdat osteopathie vooral werkt met variabelen en daar ben ik een kei in! hoe variabeler hoe liever! Dit wil niet zeggen dat Osteopathie zich buiten de wetenschap zet integendeel! In de empirische wetenschap, dat wat men direct ervaart en kan beschrijven scoren we zeer hoog.


Tevredenheidsonderzoek Osteopathie 2017.

De SWOO (Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Osteopathie) liet in 2017 onderzoeken hoe tevreden patiënten zijn over de handeling van hun osteopaat. Van de 1.100 respondenten:

·       88% geeft een rapportcijfer 8 of hoger (28% gaf zelfs een 10)

·       86% gaf aan dat de behandeling heeft geholpen

·       48% geeft voor de algemene verbetering van de gezondheid een 7.

·       Slechts 0,7% heeft een klacht over de handeling (1 : 1.000)

·       97% vindt uitleg over de oorzaken van hun klachten begrijpelijk

·       90% vindt zich voldoende geïnformeerd.

 

Wat maakt een osteopaat een goede therapeut? Hij (in te vullen naar believen x/y/m/v…) wordt uitgedaagd om zich in te leven, meevoelend op te stellen, te voelen, ‘het’ zich voor te stellen en dit te toetsen aan de anatomie, fysiologie, neurologie, psychologie in een poging om dat te linken aan de klacht die de patiënt heeft. Dus naast de klacht, die de osteopaat redelijk goed in kaart kan brengen, wordt het systeem ‘gezien’ dat men mens noemt. Een systeem dat zich in een overlevingsmodus heeft gemeten en dat in de jaren erna steeds beter is geworden om daarmee om te gaan. Elke mens is daar anders mee (moeten) omgegaan en presenteert zich daarom ook anders en bijgevolg vraagt dat om een andere benadering en aanpak. bv Kort door de bocht kan een blaasontsteking louter een geval zijn van nakijken over welk beestje het gaat en daar een gericht antibioticum op los te laten. Maar wat met het,  ‘waarom heb je dit? Hoeveel keer al? Waarom juist een blaasontsteking? Zijn er ingrijpende dingen gebeurd die een effect kunnen hebben op de veerkracht of functie van de blaas (wie is de mens achter die blaasontsteking?)?  Kan ik iets doen waardoor haar (de blaas) veerkracht verhoogt en is er een link naar een ander gebied in het lichaam dat een effect kan hebben op de blaas en hoe dan?’

Dat laatste ‘en hoe dan’ is een leuke want hier worden we soms als behandelaar uitgenodigd om lekker en gezellig een eigen interpretatie te geven waarvan de waarheid niet alleen zoek is maar een totaal nieuwe dimensie wordt gecreëerd waarin magie en ‘verwacht het onverwachte’ helemaal los gaan. Het is zeer moeilijk om voor een patiënt te achterhalen wat we juist gedaan hebben, zonder enige vorm van medische kennis, laat staan het dan nog over te brengen naar de huisarts of specialist. Elke ‘vrije’ interpretatie van de osteopaat op hoe de klacht is ontstaan is potentieel munitie voor de tegenstanders.

Waar we sterk in zijn als osteopaat is de (medische) wetenschap inzetten om bepaalde technieken en de daar bijhorende resultaten te verklaren. Verder moet het niet gaan naar mijn bescheiden mening. Wat betreft de softskills die we hanteren als therapeut en het hoe en waar inzetten ervan is volledig overgeleverd aan de interpretatie van de osteopaat. Daar hoeven we ons ook niet bescheiden voor op te stellen want daarvoor komen de patiënten naar ons.

Dus, hoe werkt dat, osteopathie?

Een mens, die kennis heeft van anatomie, fysiologie, neurologie, psychologie en energetische systemen, ziet een ander mens met een bepaalde klacht. Door de klacht te zien in haar context en het ook zo te behandelen, wordt het holistisch aangepakt (voilà het is er uit hét woord). De patiënt krijgt (letterlijk en figuurlijk) een inzicht van wat er in het lichaam gebeurt en met een éénmalige of mogelijks enkele ondersteunende behandelingen lukt het de patiënt om zelf te herstellen/versterken.

Het zelfherstelmechanisme of genezingsproces en/of Leven en/of Breath of Life en/of homeostasis en/of homeodynamica en/of the Architect…..is in elk biologisch organisme aanwezig op deze planeet. In osteopathie oa, wordt daar beroep op gedaan.

Begrijp je?

Een persoonlijke touch

Het zenuwstelsel, het triggert me al jaren ;)
Ik bestudeer het niet zoals een neuroloog dat zou doen, ik vind er mijn weg in maar kan het niet altijd benoemen. Wat ik wel mag doen is elke expressie in alle lagen waar het zenuwstelsel actief is waarnemen, bevragen, bevoelen en trachten een verandering teweeg te brengen. Off the record, het zenuwstelsel is op alle lagen actief, dus geen saaie momenten in het vooruitzicht.
Ik heb het zenuwstelsel altijd gezien als iets structureels mn de hersenen met haar kernen, de hersenstam met haar kernen, het ruggenmerg en haar delen, de perifere zenuwen en het autonome en het willekeurige. Voor elk 'niveau' bestaan er testen om uit te maken of er zich daar een letsel of blokkade bevindt. Door de jaren heen is mijn kijk op het zenuwstelsel erg veranderd, niet meer zo een ding dat erg moeilijk is, waar je al de testen van moet blijven kennen en weer de boeken in moet duiken om het niet te vergeten. De patiënten leerden me dat alles met elkaar is verbonden en dat het zenuwstelsel zich overal laat zien en overal een indruk en uitdruk heeft.
Het is zo groot dat ik dit in mijn leven niet ga kunnen doorgronden maar dat is helemaal ok. De wetenschap dat een goed gesprek met de ouders, die met hun baby op een behandeling komen, waarbij er een 'release' in het mooi Nederlands optreedt, dat dit ook bij het kind gebeurt, is een fijne gedachte. Dat een veilige behandeling in en met vertrouwen, vriendelijkheid, mededogen en nog meer mooie eigenschappen het lichaam in rust brengt en de blokkades duidelijker naar voor brengt een beter resultaat geeft. Dat organen een invloed hebben op uw denken, uw beleven en handelen, dat een deel van het lichaam zich kan uiten als zijnde een 'identiteit' dat met zachtheid moet behandeld worden zoals die pijnlijke schouder dat geen bruuske bewegingen en harde therapie verdraagt en 'zich' volledig kan ontspannen wanneer het zich laat ondersteunen. Dat een bot een vormspanning voor jaren kan vasthouden en daardoor lokale structuren negatief kan beïnvloeden, dat is ook zenuwstelsel. Dat een zenuwstelsel reageert op een therapeut en anders kan reageren op een andere therapeut en toch dezelfde klachten heeft. Het zenuwstelsel bepaalt voor jou wie de beste therapeut is, straf he? Een persoonlijke touch als het ware.
Het zenuwstelsel, eigenlijk zeg ik altijd, 'het is de neurologie die hier opspeelt', tegen mijn patiënten, kan ons heel goed helpen om onszelf te begrijpen. Neem nu de 10de hersenzenuw, de nervus Vagus. Deze zenuw neemt 80% informatie op en geeft daarbij 20% terug aan tuning van de organen, het is letterlijk de zenuw van ons buikgevoel. hoe rustiger we kunnen zijn, leven zonder stress hoe beter onze vagus voor ons wordt. We bepalen zelf hoe we in het leven staan door naar onze neurologie te gaan leven

Laat het lichaam emotie zien?

Deze foto is zo mooi en vertelt ongewild waar wij als osteopaten ook mee aan de slag gaan. Het is een open deur intrappen wanneer ik zeg dat (chronische) stress, klachten met zich meebrengt. We zijn sociale wezens en eenieder heeft haar/zijn eigen behoefte/wens. (vragen zoals op de foto)
Stress kan deze behoefte/wens nog meer katalyseren waardoor er ook lichamelijke klachten beginnen te ontstaan en spanningen gevoeld worden. Het gebeurt dikwijls dat er tijdens behandelingen emoties worden getriggerd of dat er duidelijke signalen zijn dat sommige klachten verbonden zijn met een emotie. Je kan weldegelijk helemaal 'nen andere' zijn na een behandeling, wanneer de stress van je lijf valt en je behoefte/wens niet meer zo nadrukkelijk ligt te prikken aan het oppervlak en/of je meer ruimte krijgt en er positief mee om kunt gaan.

Wat al de baby's echt willen weten, is wat we eigenlijk zelf allemaal willen weten.

online afspraak maken

Je kan online een afspraak maken, je kijkt in mijn agenda en bepaalt een moment dat het best  voor jou past.  Je krijgt snel een bevestiging van je boeking wat prettig is voor je planning.  Je kan 2 weken vooruit kijken en indien nodig kan je dezelfde dag nog bellen om te horen of er nog ergens een plaatsje is.  Zeer makkelijk en echt gebruiksvriendelijk.  Je vindt de link terug op mijn website.
Geef het door aan vrienden, buren en kennissen.  Ze zullen je dankbaar zijn dat je hen hebt doorverwezen.